Χρήσιμα TIPS για την συντήρηση ελαιολάδου
Οι πέντε εχθροί του ελαιολάδου είναι οι παρακάτω:
1) Το φως. Το ελαιόλαδο πρέπει να φυλάσσεται σε σκοτεινό μέρος εάν η συσκευή στην οποία βρίσκεται είναι διαυγής και ο χώρος φωτεινός.
2) Το μέταλλο. Κατάλληλες συσκευές για αποθήκευση ελαιολάδου είναι το γυαλί , το ανοξείδωτο τροφίμων 18 / 10 και οι ασκοί. Καλό είναι να αποφεύγονται τα πλαστικά και μεταλικά σκεύη όπως αλουμίνια ή σιδερένια. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι οι τενεκέδες πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν προσωρινό μέσο και όχι σαν μόνιμο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται επίσης και σε διάφορα βοηθητικά σκεύη, όπως αντλίες και χωνιά, τα οποία πρέπει να αποτελούνται από εξολοκλήρου ανοξείδωτα μέρη.
3) Το οξυγόνο. Για όσο περισσότερο χρόνο έρχεται σε επαφή το οξυγόνο με το ελαιόλαδο, τόσο μεγαλύτερη είναι η οξείδωσή του, με σημαντικές απώλειες σε θρεπτικά συστατικά και αρώματα. Σημαντικό είναι να επισημανθεί ότι μπορεί το σκεύος στο οποίο είναι αποθηκευμένο το ελαιόλαδο να είναι αεροστεγώς κλεισμένο, αλλά επειδή δεν είναι γεμάτο, πάλι η οξείδωσή του είναι σημαντική από το οξυγόνο που υπάρχει στο κενό. Το πρόβλημα αυτό είναι μεγαλύτερο στις μεγάλες δεξαμενές, όταν αυτές δεν είναι γεμάτες και για να λυθεί, η πλήρωση του κενού που υπάρχει γίνεται με άζωτο και όχι με ατμοσφαιρικό αέρα που περιέχει και οξυγόνο. Επειδή λοιπόν δεν είναι εύκολο να προμηθευτεί κάποιος αυτά τα συστήματα που απαιτούν χώρο και χρήμα, προτείνεται για τις μικρές ποσότητες ελαιολάδου να χρησιμοποιούνται γυάλινα μπουκάλια των δύο, τριών και πέντε λίτρων και για τις μεγαλύτερες ποσότητες, ανοξείδωτες δεξαμενές με πλωτήρα. Για παράδειγμα το ελαιόλαδο σε ένα τενεκέ χωρητικότητας 15 λίτρων, είναι καλύτερα να αποθηκεύεται σε τρία μπουκάλια των 5 λίτρων. Για ποσότητες μεγαλύτερες των 50 ή 100 λίτρων, όπως προαναφέρθηκε σε ανοξείδωτες συσκευές με πλωτήρα.
4) Η υψηλή θερμοκρασία. Ο χώρος φύλαξης του ελαιολάδου θα πρέπει να είναι δροσερός. Ιδανική θερμοκρασία για το ελαιόλαδο είναι οι 15 βαθμοί κελσίου. Αυτό το πλεονέκτημα το έχουν συνήθως κατοικίες με υπόγειο.
5) Το κατακάθι (μούργα). Μετά το διάστημα λίγων μηνών από την παραγωγή του ελαιολάδου, δημιουργείται ένα κατακάθι σαν ίζημα στον πάτο της συσκευής που είναι αποθηκευμένο. Αυτό το κατακάθι δεν είναι κάτι κακό. Ουσιαστικά είναι πολτοποιημένος καρπός. Το αποτέλεσμα όταν περάσει αρκετός καιρός, είναι να χαθούν αρώματα και γευστικά να υποβαθμιστεί το λαδάκι μας. Η λύση είναι να μεταγγίσουμε το λαδάκιμας σε άλλη συσκευή αφήνοντας το κατακάθι που δημιουργήθηκε εκτός. Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο πιο πολύ φιλτράρεται το ελαιόλαδο, τόσο πιο πολλά συστατικά χάνει.